17 Şubat 2010 Çarşamba

Herkes Gitti ! bir Ben Kaldım .. / Nefret'in Şiiri

Herkes Gitti ! bir Ben Kaldım .. / Nefret'in Şiiri

Herkes gitti

Bir ben kaldım.
Herkes gitti
Bir ben kaldım.

Yaşamı,
Yaprakların arasından çıkardım.
Nefret ediyorum,
Çaresizce öfkeliyim herkeze;
Nefret tohumları ekiyorum gövdeme.

Herkes yok.
Sessiz bir mezarlığı andırıyor evim.
Işıklar yok
Adımlar yok
Bu yalnızlıktan bunalıyorum.

Herkes gitti.
Bir hapishane hücresine çakılı gibiyim.
Artık günleri saymaktan iğreniyorum.
Ne biçim bir müzikti,
Pis kokulu ağızlardan dinlediğim.



Sözler...
Kimse vermesin artık.
Sözler...
İnanmıyorum sizlere.
Gülmeyin öyle salak salak
Hepinizden nefret ediyorum işte.


Güven bana...
Güvenmem sana.
Zamanı özenle avuçlarımda biriktirip
Fütursuzca harcadınız.
Asla!
Güvenmem size.

Oyun bitti.
Çaldı gonk zili.
Oyun bitti.
Papaz, sakallarını kesip, bara gitti.
******* Rahibe Teresa' yı canlandırıyor.
Ölüm kuytularda kıvrılıp,
Odalarda gizleniyor.
Ne biçim hayat bu!
Nefret ediyorum...

Herkes gitti.
Herkes gitsin banane.
Artık ben gitmek istiyorum.
Terketmek.
Öldürebilmek sessizliği.
Vahşet istiyorum isyanlarda.
Bir bayrak çekip,
Alnının tam ortasına
Onu en mutlu anında
Katletmek istiyorum.

Terketti beni,
Herkes.
Yalancıktan cümlelerinide aldılar yanlarına.
Artık o aptalca gülüşlerden getirmeyin.
Aman sizin olsun meşhurluk
Sosyete cakacıları,
Boşboğaz, tınkırdayan kelleler...
Hepinizin trans-andantalını
Ben gördüm be!
Hepinizin içi boş.

Herkes gitsin.
Bir ben kalayım.
Herkes defolup gitsin...

M. Burak Sezer

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder